Op mijn bucketlist staat al jaren: walvissen spotten. Vooral het grootste zoogdier op aarde, de blauwe vinvis, zou ik heel graag in het echt willen zien. Gisteren las ik in de NRC dat ik daarvoor niet helemaal naar Nieuw-Zeeland hoef.
Ook Ierland blijkt een walhalla voor walvis-, haai- en dolfijnspotters te zijn. Nou, dat is een stukje dichterbij!
Maar wat nou als het me ook niet lukt om in Ierland een walvis te spotten, is mijn leven dan mislukt? Word ik dan ongelukkig?
Eigenlijk verzet ik me al jaren tegen de geluks- en passiemaffia. Vind je passie en word gelukkig. Spot walvissen of ga bungeejumpen, heb de juiste baan. De juiste man. Heb kinderen, of juist niet. Scheid of trouw, blijf alleen of juist samen en je wordt gelukkig!
ZIET ONZE TOEKOMST ER ZO UIT?
Misschien wel. Als we ons maar realiseren dat we niet altijd gelukkig KUNNEN zijn.
En trouwens, ook al zouden alle vinkjes goed staan: we hebben dat huis, die partner, de goede baan en veel vrienden. Zelfs dan kunnen we ons ongelukkig of zelfs down voelen. En is dat zo erg?
Niet altijd gelukkig voelen is niet erg!
Nee, dat klopt! We kunnen ons namelijk niet altijd gelukkig voelen. En dat gaat ook niet gebeuren. Hoe hard we er aan werken om dit te bereiken.
De geluksmaffia noem ik het: al die boeken, goeroes en coaches die maar suggereren dat je gelukkig zijn iets is dat iedereen kan bereiken, wat iedereen kan zijn. Dat het iets waar we naar kunnen willen streven.
Nou, ik niet. Ik vind dat ik recht heb om mijn ongeluksgevoelens, mijn weemoedigheid, mijn chagrijnigheid. Want deze gevoelens voelen soms heerlijk aan. En ik wentel mij er af en toe met heel veel plezier in. Het geeft diepgang aan mijn leven.
Zwelgen is goed!
“Vroeger” als puber vond ik het heerlijk om af en toe te zwelgen in de emotionele, depressieve muziek van mijn jeugd. En meebrullen met zangers die zó ongelukkig zijn vanwege een mislukte liefde.
En ook tegenwoordig zijn de power ballads de meest populaire muzieksoort: afgelopen zaterdag werd dat weer eens bewezen op het Eurovisie Songfestival (oké misschien niet de meest geweldige muziek). Een groot deel van de liedjes waren power ballads en gingen over trieste onderwerpen. Wel nummer van Metallica staat altijd hoog in de top 100? Nee, het nummer Nothing Else Matter en niet . En dit geldt ook voor Pearl Jam (Black) en andere Hard Rock groepen.
En ook in de Top 2000 staan vooral de trieste nummers in de top 20.
[no_blockquote text=”Zwelgen in (andermans) ellende is heerlijk, daar worden we weer mens van. ” text_color=”” title_tag=”h3″ width=”” line_height=”” background_color=”” border_color=”” show_quote_icon=”yes” quote_icon_color=”” quote_icon_size=”90px”]
Want dat is wat ons menselijk maakt: die afwisseling van humeur. En daarnaast ons leven is niet altijd leuk: mensen van wie we houden gaan weg en komen nooit terug. Die baan die we wilden, krijgen we niet. Onze kinderen, onze partners, bazen, vrienden, ouders zijn (helaas) niet perfect en wijzelf trouwens ook niet.
Kortom het leven is een combinatie van Shit, iets minder shit, mwah wel aardig, prima en geweldig. Soms is het een achtbaan van emoties en gebeurt alles in één dag en soms kabbelt “oh, gewoon prima” jaar in jaar uit door.
Dus Geluksmaffia, hou op ons te vertellen dat we de hele dag gelukkig zouden moeten of kunnen zijn.
Af en toe ‘ongelukkig’ zijn hoort bij het leven.
Ongelukkig zijn, chagrijn, onwil, introversie, boosheid en negativiteit horen bij het leven. Deze gevoelens maken ons leven juist rijker en gevarieerder. Dus laten we er van genieten.
Recente reacties