Als politicus moet je je onderscheiden. Onderscheiden van andere politici. Je moet laten zien waar je voor staat: het gaat immers om wat jou anders maakt dan andere politici. Mensen willen iets te kiezen hebben. Want, val je niet op tussen al die andere politici dan wordt je niet gekozen door je kiezers.
Als ondernemer/werknemer/politicus moet je je onderscheiden. Onderscheiden van al die andere ondernemers/werknemers/politici. Je moet laten zien waar je voor staat: het gaat immers om je toegevoegde waarde. En door je passie, enthousiasme, vakkennis en ervaring kun je je onderscheiden van anderen. Want, val je niet op tussen al die andere mens dan wordt je niet gekozen door je klanten of je kiezers.
Je hoort nooit iemand als volgt praten over zijn werk:
“Ach, ik ben gewoon een schilder*). Ik doe m’n werk en dat doe ik al 20 jaar. Ik doe het schilderwerk niet goed, maar ook niet slecht. Ik gebruik geen bijzondere verf. Nee. Gewoon, goede verf. Ik werk niet hard, maar ook niet zacht. Ik ben niet te duur en ook niet goedkoop. Ach, ik ben gewoon een schilder. “
*) Voor schilder kun je ook metselaar, boekhouder, politicus,vader of coach invullen.
Nee, we proberen ons steeds te onderscheiden van anderen die precies hetzelfde of ongeveer hetzelfde doen. Want, wij zijn allemaal uniek en het werk dat we doen moet ook uniek zijn. En dan krijg je de volgende formule:
Uniek zijn is zo’n gedoe!
En nu komt de KERN van mijn verhaal. Ik word zo verschrikkelijk moe van dat unieke. Ik vind het zo’n gedoe. Ik heb de hele dag het gevoel dat ik grappig moet zijn of iets heel bijzonders moet zeggen en bijzondere verhalen moet vertellen. Ik moet boeiende, verrassende en opvallende dingen twitteren en facebooken en pinteresten en instagrammen.
En nu ben ik al niet zo goed in het over mijzelf praten, ik wil graag over mijn gesprekspartner praten of over de biodiversiteit of over de hoe je beter kunt luisteren. Maar niet over mijzelf (en vertel me nu niet dat je dat kunt leren: ik wil dat ook helemaal niet leren!).
Dat alles uniek en bijzonder moet zijn, zorgt er ook voor dat wij allemaal eigenlijk nooit meer tevreden zijn over ons gewone, soms wat saaie ikje. Gewoon zijn is niet meer goed genoeg.
Wat is er mis met gewoon zijn?
Wat is er mis met je niet onderscheiden. Wat is er mis met niet bijzonder zijn en gewoon goed zijn? Stel: je hebt gewoon dezelfde opleiding als je buurman, gewoon dezelfde onderneming als je collega, hetzelfde kapsel als je beste vriendin. Je kinderen zitten op een gewone school. En je gaat gewoon naar Zeeland, België of Frankrijk op vakantie. In je gewone, tweedehands Volkswagen Golf, zonder sjoemelsoftware. Je drinkt gewone filterkoffie (oh fout, dat is juist weer heel bijzonder) en gewone thee. En je eet gewoon aardappels en groente (oké en dan misschien zonder of met minder vlees).
Kiezers zijn ook maar gewone…..mensen!
Nu heb je wel een dilemma. Als je niet uniek bent hoe kun je dan aan je kiezers uitleggen waarom ze jou nou net moeten nemen? Er zijn een heleboel andere politici met dezelfde expertise, passie en visie. Er is eigenlijk niets meer waarin jij je kunt onderscheiden. Hoe leg je dat dan aan je kiezers uit?
Nou gewoon, kiezers zijn net echte mensen. Echt waar! Door te laten zien dat jij ook een gewoon mens bent, ben je juist weer interessant.
Recente reacties