Snel ontbijten, kinderen onder de arm, tas inpakken en de auto in. Kinderen naar school, zelf in de file naar je werk. Vergaderen, overleggen, mail checken, vragen beantwoorden, werken. Terug naar huis, koken, eten, huiswerk overhoren, keuken opruimen en gezellig zijn voor je partner (!). En dan naar bed: slapen. En volgende dag weer hetzelfde liedje…

 

Natuurlijk, de dagelijkse dingen vloeien voort uit de keuzes die we maken. Wij maken zelf de keuzes welke baan we hebben of we (stief)kinderen hebben of niet of we een partner hebben of niet en waar we wonen. En dit zijn nog maar een paar voorbeelden van grote keuzes die we kunnen maken*).

 

En dan maken we ook nog dagelijks kleinere keuzes: wat eten we, waar eten we, gaan we sporten vanavond of blijven we voor de buis hangen. Bellen we die vriendin of gaan we toch weer werken?

 

Nu ik met een nieuw project bezig ben (raadslid) merk ik dat ik ook hier meegezogen wordt in de waan van de dag. Er is elke dag wel een ad-hoc onderwerp waar ik of iemand anders op los kan gaan. En altijd met een goed argument: we doen het voor de burger.

 

*) al heb je niet altijd iets te kiezen.

Heb ik mijn punt gemaakt of wil je nog meer voorbeelden?

 

Els, je bent nu wel duidelijk geweest. Maar waar wil je naar toe?

 

Neem af en toe rust!

Doordat onze dag helemaal vol zit met ‘gewoon leven’ komen we niet meer toe aan rustmomenten. Rustmomenten waar ons lijf en hersenen even helemaal niks moeten. En rusten is dus niet voor de buis, netflix of youtube hangen.

 

Rustmomenten waar we onszelf, en de voor ons belangrijke mensen, eens een paar vragen kunnen stellen. Vragen over de keuzes die we gemaakt hebben en vragen over keuzes die we zouden willen maken. Hoeveel tijd besteed jij per dag of per week aan dagdromen, mijmeren en peinzen? Hoe vaak denk jij na over jouw visie op je leven, over jouw doelen of jouw idealen?

 

En dan praat ik nog maar niet over over verveling en hoe goed dat is voor je creativiteit en je oplossend vermogen.

Geen tijd of geen zin? Vind je het onzin? Of heb JIJ dat niet nodig?

 

Of ben je misschien bang om eens rustig na te denken? Want dan ontdek je hoeveel tijd je verdoet? Of je ontdekt dat je eigenlijk niet meer GELUKKIG bent met de situatie, maar je weet niet wat je er aan kunt doen? Of nog erger, je denkt dat je er NIETS aan kunt veranderen?

 

Tja, stop dan ook maar met met het lezen van mijn nieuwsbrieven en blogs! Puur tijdverdrijf.

 

 

 

Ja, en op mijn werk dan?

 

Je kunt op je werk toch niet zo maar rustig in een stoel gaan zitten en gaan mijmeren en dagdromen? En aandacht vragen voor visie, doel en idealen is zeker not done!

 

Toch wel! Wil je blijven presteren op je werk dan zul je juist af en toe moeten dagdromen en peinzen. Zorg juist wel dat je tijd maakt om na te denken over je visie, je idealen, je doelen.

 

Want hoe weet je anders of dat wat je de hele dag doet ook een beetje goed en nuttig is?

 

 

Deze blog is ook als nieuwsbrief verschenen. Wil je mijn grappige, serieuze en korte blog wekelijks in je brievenbus (op steeds wisselende tijdstippen)? Meld je dan aan voor mijn nieuwsbrief. Dat kan hieronder.

 

 

Dit is deel twee in een serie over Wijsheid. Deel 1 – neem jezelf niet té serieus –  kun je hier lezen.