Heb jij dat gevoel ook? Dat alles draait om succesvol zijn? Op Facebook, Instagram en ook in het echte leven!

We laten zien hoe goed we zijn als ouders (het succes van onze kinderen straalt af op ons). Hoe goed we zijn in werk of studie (of hoe gemakkelijk het ons afgaat: maar 1 uurtje werken en weer een 8).

We zijn leuk, grappig en aantrekkelijk. We hebben veel, altijd en overal lol. Iedereen vindt ons leuk.

Kortom, we zijn succesvol en mislukken staat ver van ons vandaan.

Falen is in!

Maar falen blijkt hardstikke hip te zijn! Er worden workshops en congressen georganiseerd. Wie zijn falen omarmt zal nog succesvoller worden, is de strekking.

Er wordt troost geput uit het feit dat J.K. Rowling ook pas op latere leeftijd succesvol werd als schrijver van Harry Potter boeken. En en passant wordt er dan bij vermeld dat zij nu de op één na rijkste vrouw van Groot-Brittannië is.

Dus als je maar goed faalt, dan word je vanzelf succesvol. En niet te vergeten, gelukkig.

De gedachte hierachter is, dat als je maar goed faalt, je over je twijfels en onzekerheden heen kunt stappen. Je verliest je angst voor verliezen. Er ontstaat een innerlijke rust. Je wordt flexibeler. Je kunt sneller schakelen en zo wordt je écht succesvol.

Ben ik nou gek?

“Doe zoals ik doe. Aanbid en luister én word ook succesvol.”

Coaches, goeroes en andere zelfverklaarde deskundigen houden je voor het lapje.

En…wees eerlijk. Je wilt ook graag voor het lapje gehouden worden! Want we willen allemaal die kortste route naar succes en geluk.

Als ze je zouden leren dat ongeluk, mislukken, misverstanden, shit en andere ellende bij het leven hoort, dan zouden die zelfverklaarde deskundigen eerlijk zijn. Maar nee.

Het gaat ze er niet om dat je moet leren te aanvaarden (stoïcisme) maar hoe je toch succesvol moet worden.

Ik denk dat het toch beter is om je mislukkingen en shit te leren aanvaarden en je te schikken in de rol dat je misschien wel helemaal geen nieuwe J.K. Rowling (mijn ideaal) gaat worden. Lees voor de lol wat Alain de Botton of  Lammert Kamphuis hierover te zeggen hebben.

Dus falen is volgens mij geen middel om nog succesvoller te worden. Mislukken als die éne stap naar achteren om 3 naar voren te doen. Falen en mislukken horen gewoon bij het leven. Meestal verstoppen we die achter het toneel. Maar misschien gaan we ons wel een stuk beter voelen als we gewoon niet zo moeilijk doen over mislukken.